گلایکول اترها با داشتن دو گروه عاملی اتری و الکلی یکی از پرکاربردترین حلال­های آبی در صنایع پتروشیمی به شمار می­‌آیند و شامل دو دسته اصلی اتیلن گلایکول بوتیل اتر (بوتیل گلایکول اتر) و اتیلن گلایکول اتیل اتر (اتیل گلایکول اتر) می­‌باشد که تفاوت این دو محصول در الکل مصرفی، بوتانول یا اتانول است.

 در این فرآیند، اتیلن اکساید (EO)، الکل و محلول کاتالیست مخلوط شده برای تولید مونو،دی،تری اتیلن گلایکول بوتیل اتر، اتیلن گلایکول اتیل اتر و یا گلایکول اترهای سنگین­‌تر (همچون تترا و پنتا) به صورت پیوسته به درون یک راکتور لوله­ای در دمای   ۱۱۸ ~ ۱۲۰ و فشار  MPa 3 ~ 4 فرستاده می‌­شود. خروجی راکتور پس از خنک شدن، برای بازیابی الکل وارد برج اول شده و به صورت جریان برگشتی به راکتور برمی­‌گردد. اترهای اتیلن گلایکول بوتیل اتر (EB)، دی اتیلن گلایکول بوتیل اتر (DB) و تری اتیلن گلایکول بوتیل اتر (TB) تولید شده، به عنوان محصولات نهایی در برج‌های جداسازی بعدی تفکیک می­‌گردند.

 این مایع با نقطه جوش بالا و فراریت و بوی کم به طور گسترده­ای در تولید روغن ترمز و پوشش­های سطحی (رنگهای اپوکسی، رنگ­های ترافیک ترموپلاست، رنگ­های آکریلیک و … ) مصرف می­‌شود. گلایکول ‌اتر مصرفی در تولید روغن ترمز، تری اتیلن گلایکول مونو بوتیل اتر و گلایکول اتر مورد استفاده در صنایع پوشش و رنگ عمدتاً مونو اتیلن گلایکول، مونوبوتیل اتر و دی اتیلن گلایکول مونو بوتیل اتر می‌باشند. همچنین محصولات این واحد در صنعت داروسازی، پلاستیک و نساجی کاربردهای گوناگونی نیز دارد.